**Σε αυτό το άρθρο δεν θα γίνει αναφορά στα κατάγματα που προκύπτουν από τραυματισμό, καθώς αυτά αποτελούν μία ξεχωριστή κατηγορία καταγμάτων και εντάσσονται στο «οδοντικό τραύμα»**
Τα κατάγματα των δοντιών μπορούν από το να είναι πλήρως ασυμπτωματικά και να εντοπισθούν τυχαία σε έναν κλινικό έλεγχο μέχρι και να προκαλούν οξύ πόνο στον ασθενή για μήνες. Η διάγνωση τους δεν είναι πάντα εύκολη και τα αίτια που τα προκαλούν παραμένουν συχνά αδιευκρίνιστα. Θα μπορούσαμε να πούμε ως κυριότερα αιτία την ανάπτυξη υπέρμετρης δύναμης σε ένα δόντι όπως για παράδειγμα από μάσηση πολύ σκληρής τροφής (πχ κουκούτσι) ή από νυχτερινό σφίξιμο των δοντιών (βρυγμός). Συχνά όμως ο ασθενής προσέρχεται στο ιατρείο με κάταγμα δοντιού και δεν μπορεί να θυμηθεί καμία στιγμή έντονου πόνου ή αίσθησης «κρακ» κατά τη μάσηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για το πραγματικό αίτιο του κατάγματος.
Το είδος και η έκταση του κατάγματος είναι αυτά που θα καθορίσουν πώς και αν αυτό θα αντιμετωπιστεί. Οι ασθενείς πρέπει από την αρχή να είναι ενήμεροι ότι τα κατάγματα είναι απρόβλεπτα και η θεραπεία τους δεν δίνει πάντα σίγουρα αποτελέσματα.
- Ρωγμές αδαμαντίνης (craze lines)
Πρόκειται για επιφανειακές ρωγμές στο δόντι. Μπορεί να είναι και αναπτυξιακές δηλαδή να υπήρχαν στο δόντι εξ αρχής και να μην προήλθαν από κάποια άσκηση δύναμης σε αυτό. Είναι ασυμπτωματικές και δεν απαιτούν καμία θεραπεία.
2. Κατάγματα (fractures)
Σε αντίθεση με την πρώτη κατηγορία, αυτές οι ρωγμές δεν περιορίζονται μόνο στην επιφάνεια του δοντιού (αδαμαντίνη) αλλά εισέρχονται σε μεγαλύτερο βάθος του δοντιού (οδοντίνη). Τα συγκεκριμένα μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο στον ασθενή. Συχνά η διάγνωση τους απαιτεί μεγέθυνση γιατί δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν με γυμνό μάτι. Ανάλογα με το βάθος τους, η θεραπεία μπορεί να είναι μία απλή έμφραξη (σφράγισμα) άλλοτε άλλου βάθους, μέχρι και ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση). Η αποκατάσταση αυτών των δοντιών πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο που θα προστατεύει το δόντι έτσι ώστε να μην ξανασυμβεί κάταγμα. Επένθετο και στεφάνη (θήκη) ενδείκνυνται για την μόνιμη αποκατάσταση αυτών των δοντιών.
3. Κατάγματα «split tooth»
Πρόκειται για μία κατάσταση ακόμα πιο προχωρημένη από την προηγούμενη κατηγορία καθώς το κάταγμα έχει προχωρήσει τόσο που ένα μέρος του δοντιού έχει διαχωριστεί από το υπόλοιπο. Στον συγκεκριμένο τύπο κατάγματος, η έκταση του δοντιού που έχει διαχωριστεί είναι καθοριστική για την πρόγνωση του δοντιού. Αν για παράδειγμα έχει σπάσει και έχει διαχωριστεί είναι κομμάτι της μύλης του δοντιού πάνω από τα ούλα, τότε αυτό αφαιρείται πλήρως, το δόντι «χτίζεται» και μπορεί να προστατευτεί, όπως αναφέρθηκε και πριν, με επένθετο ή με στεφάνη. Αν όμως το κομμάτι που έχει σπάσει είναι πολύ μεγάλο, εκτείνεται και κάτω από τα ούλα και περιλαμβάνει και μέρος της ρίζας του δοντιού, τότε αυτό το δόντι έχει αμφίβολη έως κακή πρόγνωση και συχνά πρέπει να εξαχθεί.
4. Επίμηκες κάταγμα ρίζας
Πρόκειται για κατάγματα που αρχίζουν στη ρίζα των δοντιών, συνηθέστερα ενδοδοντικά θεραπευμένων (απονευρωμένων) δοντιών. Η διάγνωση αυτών των καταγμάτων δεν είναι εύκολη καθώς παρουσιάζονται μόνο στη ρίζα των δοντιών και οι ρίζες των δοντιών καλύπτονται από οστό και ούλα και δεν είναι ορατές στο στοματικό περιβάλλον. Παρότι λοιπόν δεν το βλέπουμε ευθέως, πρέπει αν βασιστούμε στον συνδυασμό συγκεκριμένων κλινικών και ακτινογραφικών σημείων που συνηγορούν προς αυτή τη διάγνωση. Στην περίπτωση που τεθεί αυτή η διάγνωση, ο ασθενής ενημερώνεται ότι για αυτό το κάταγμα δεν υπάρχει θεραπεία και συνεπώς το δόντι έχει κακή πρόγνωση και πρέπει να εξαχθεί.
https://dentalsmiles.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου