ΕΜΦΡΑΞΕΙΣ-ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ

Τι είναι οι εμφράξεις;

Οι οδοντικές εμφράξεις (σφραγίσματα) χρησιμεύουν για να αποκαταστήσουν τη μορφολογία, τη λειτουργία και την ακεραιότητα του δοντιού όταν η δομή του έχει χαθεί λόγω τερηδόνας ή κατάγματος.

Τα σφραγίσματα μπορούν να γίνουν από διάφορα υλικά. Υλικά που χρησιμοποιούνται είναι το αμάλγαμα, οι ρητίνες, ο χρυσός και οι υαλοιονομερείς κονίες. Το πλέον διαδεδομένο σήμερα υλικό είναι οι ρητίνες οι οποίες έχουν αντικαταστήσει τα μεταλλικά σφραγίσματα (χρυσού ή αμαλγάματος).

Τα σφραγίσματα αμαλγάματος έχουν κάποια πλεονεκτήματα όπως η αντοχή στο χρόνο (μπορούν να αντέξουν και 10-15 χρόνια στο στόμα) και η ανθεκτικότητα στις έντονες μασητικές δυνάμεις. Παρόλα αυτά υστερούν πλέον των ρητινών σε αρκετά σημεία.

Στο ιατρείο μας ειδικευόμαστε στις εμφράξεις με αισθητικά υλικά (ρητίνες) που ικανοποιούν — όταν γίνονται με τις σωστές προδιαγραφές — τόσο τις βιολογικές όσο και τις αισθητικές ανάγκες των ασθενών.

Οι ρητίνες έχουν κάποια σημεία υπεροχής σε σχέση με άλλα υλικά που αξίζει να αναφερθούν.

Αισθητική. Οι ρητίνες σαν υλικό ενσωματώνονται χρωματικά πλήρως στους οδοντικούς ιστούς και το αποτέλεσμα είναι τελείως φυσικό. Μιμούνται το χρώμα του φυσικού δοντιού, γυαλίζουν και έχουν διαφάνεια. Για το λόγο αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε πρόσθια και σε οπίσθια δόντια.

Χημική συμβατότητα. Οι εμφράξεις ρητινών συνδέονται χημικά με τους οδοντικούς ιστούς, γεγονός που προσφέρει επιπλέον συγκράτηση. Οι εμφράξεις αμαλγάματος από την άλλη δε συνδέονται χημικά με το δόντι αλλά απαιτούν την παρασκευή κοιλότητας τέτοιου σχήματος που να τις συγκρατεί μηχανικά στο δόντι.

Ευελιξία. Οι ρητίνες ως εμφρακτικά υλικά στην περίπτωση φθοράς μπορούν να επιδιορθωθούν, σε αντίθεση με τις εμφράξεις αμαλγάματος που στην περίπτωση έστω και ενός μικρού σπασίματος πρέπει να επαναληφθούν εξ’ ολοκλήρου.

Βαθμός παρέμβασης. Οι εμφράξεις ρητινών αποτελούν συντηρητικές αποκαταστάσεις. Οι ρητίνες λόγω της χημικής τους σύνδεσης με το δόντι απαιτούν τη λιγότερη δυνατή αφαίρεση οδοντικής ουσίας, σε αντίθεση με το αμάλγαμα που απαιτεί μεγάλη αφαίρεση δοντιού ώστε να σχηματιστεί κοιλότητα ικανή να το συγκρατήσει μηχανικά.

Τοξικότητα. Το αμάλγαμα έχει κατηγορηθεί κατά καιρούς για την τοξικότητα που παρουσιάζει λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε υδράργυρο.

• 
  Εμφράξεις αμαλγάματος που έχουν γίνει προ 10ετίας και έχουν τερηδονιστεί στα όρια
• 
  Μετά την αντικατάσταση των εμφράξεων αμαλγάματος με εμφράξεις ρητίνης
• 
  Έμφραξη αμαλγάματος που θα αντικατασταθεί για αισθητικούς λόγους
• 
  Μετά την αντικατάσταση του αμαλγάματος από ρητίνη
• 
  Έμφραξη αμαλγάματος που πρέπει να αντικατασταθεί λόγω τερηδόνας
• 
  Μετά την αντικατάσταση της έμφραξης αμαλγάματος με ρητίνη

Άμεσες και έμμεσες αποκαταστάσεις

Άμεσες αποκαταστάσεις (εμφράξεις)

Όταν η κοιλότητα που πρέπει να επιδιορθωθεί στο δόντι δεν έχει μεγάλο μέγεθος τότε μπορεί να αποκατασταθεί σε ένα μόνο ραντεβού. Το δόντι αφού καθαριστεί από την τερηδόνα, πληρώνεται με ένα από τα διαθέσιμα εμφρακτικά υλικά, ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς. Τα υλικά επιλογής είναι οι ρητίνες και το αμάλγαμα.

Έμμεσες αποκαταστάσεις

Όταν μετά την αφαίρεση της τερηδόνας, η εναπομείνασα οδοντική ουσία δεν είναι αρκετή ώστε να μπορέσει να συγκρατηθεί μια άμεση έμφραξη τότε καταφεύγουμε στις έμμεσες αποκαταστάσεις. Αποτελούν τον ασφαλέστερο και πιο συντηρητικό τρόπο αποκατάστασης σε περίπτωση μεγάλης απώλειας της οδοντικής ουσίας.

• 
  Εκτεταμένη έμφραξη αμαλγάματος που έχει σπάσει και έχει τερηδονιστεί το δόντι. Παλαιότερα το δόντι αυτό θα θεραπευόταν με απονεύρωση και στεφάνη
• 
  Η έμφραξη αντικαταστάθηκε με επένθετο σύνθετης ρητίνης

---

Οι έμμεσες αποκαταστάσεις απαιτούν δύο επισκέψεις και γίνονται σε συνεργασία με τον οδοντοτεχνίτη. Στο πρώτο ραντεβού το δόντι προετοιμάζεται κατάλληλα και στη συνέχεια αποτυπώνεται. Το αποτύπωμα αποστέλλεται στον οδοντοτεχνίτη ο οποίος κατασκευάζει την έμμεση αποκατάσταση προς αναπλήρωση του μέρους του δοντιού που λείπει.

Κατασκευάζονται εξατομικευμένα και εφαρμόζουν τέλεια στο δόντι που αποκαθίσταται. Η έμμεση αποκατάσταση συγκολλάται από τον οδοντίατρο κατά τη διάρκεια της δεύτερης επίσκεψης. Η συγκόλληση γίνεται με ειδικές διαφανείς κόλλες που αποτελούνται από συμβατό, με την αποκατάσταση υλικό, πράγμα που εξασφαλίζει αντοχή στην αποκατάσταση και τη δομική ακεραιότητα στο δοντιού.

Ανάλογα με το μέγεθος τους οι έμμεσες αποκαταστάσεις χωρίζονται σε ένθετα και επένθετα.

Τα ένθετα αποτελούν εκτεταμένες εμφράξεις ενώ τα επένθετα θεωρούνται στεφάνες (θήκες) μερικής κάλυψης. Σε πολλές περιπτώσεις τα ένθετα/επένθετα έχουν αντικαταστήσει τις στεφάνες, οι οποίες απαιτούσαν την άσκοπη αφαίρεση οδοντικής ουσίας καθώς και πολλές φορές την απονεύρωση του δοντιού.

Τα ένθετα/επένθετα μπορούν να κατασκευαστούν από ρητίνες, από πορσελάνη ή από χρυσό, ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς. Πλέον προτιμούμε τη ρητίνη και την πορσελάνη, προκείμενου εκτός από την αντοχή να ικανοποιηθούν και οι αισθητικές απαιτήσεις των ασθενών.

• 
  Εκτεταμένη τερηδόνα που παλαιότερα θα απαιτούσε την τοποθέτηση στεφάνης
• 
  Το δόντι μετά από την τοποθέτηση του επένθετου