Η τερηδόνα μπορεί να κάνει την εμφάνισή της στα νεογιλά δόντια από
πολύ μικρή ηλικία. Σε νήπια που έχουν το κατάλληλο βιολογικό υπόβαθρο
και κάνουν εκτεταμένη χρήση του μπιμπερό η καταστροφή των νεογιλών
δοντιών είναι πολύ πιο γρήγορη. Η τερηδόνα αυτή είναι γνωστή με πολλές
ονομασίες όπως «το σύνδρομο του μπιμπερό», «τερηδόνα του θηλασμού» ή πιο
επιστημονικά «τερηδόνα της πρώιμης παιδικής ηλικίας».
«Το σύνδρομο του μπιμπερό», οφείλεται σε πολλούς παράγοντες που κάποιοι από αυτούς είναι μεν γενετικά προσδιορισμένοι, ωστόσο η σοβαρότητα του προβλήματος επιβαρύνεται πάρα πολύ από την κακή συνήθεια των γονιών να κοιμίζουν το παιδί με το μπιμπερό.
Η εκτεταμένη καταστροφή των δοντιών στη περίπτωση αυτή δεν οφείλεται στο ίδιο το μπιμπερό, αλλά στην παρατεταμένη χρονικά παρουσία γάλακτος ή άλλων σακχαρούχων ροφημάτων στο στόμα. Το γάλα που μένει όλο το βράδυ στα στόμα του παιδιού διασπάται από τα μικρόβια του στόματος σε γαλακτόζη και γαλακτικό οξύ. Έτσι ξεκινά την εμφάνισή της η τερηδόνα. Η διαδικασία αυτή είναι ιδιαίτερα καταστροφική τη νύχτα μιας και η έκκριση του προστατευτικού για τα δόντια σάλιου είναι ιδιαίτερα μειωμένη σε σχέση με την ημέρα. Το ίδιο καταστροφική είναι και η χρήση σε μπιμπερό άλλων νηπιακών ροφημάτων με μεγάλες ποσότητες ζάχαρης καθώς και η κακή συνήθεια να ηρεμήσουμε ένα μωρό το βράδυ με τη χρήση της πιπίλας που είναι βουτηγμένη σε ζάχαρη ή μέλι.
Τι πρέπει να κάνουμε
• Αποφεύγουμε μετά τους 6 μήνες να δίνουμε το γάλα του μωρού με το μπουκάλι την ώρα του ύπνου. Η καλύτερη ώρα είναι αρκετά πριν τον ύπνο, όταν το μωρό είναι ακόμα ξύπνιο.
• Φροντίζουμε την στοματική υγιεινή του παιδιού από την βρεφική ακόμη ηλικία.
• Στην ηλικία των 2 ετών που το παιδί αρχίζει να πίνει γάλα εβαπορέ ή παστεριωμένο, του το δίνουμε χωρίς επιπλέον ζάχαρη ή άλλα πρόσθετα.
• Διακόπτουμε τη χρήση του μπουκαλιού όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτό μπορεί να γίνει περίπου στην ηλικία του ενός έτους όταν το παιδί μπορεί να κάθεται μόνο του για να μπορεί να χρησιμοποιήσει το ποτήρι με το ειδικό στόμιο. Από την ηλικία των δύο ετών και μετά μπορεί να πίνει από κανονικό ποτήρι.
«Το σύνδρομο του μπιμπερό», οφείλεται σε πολλούς παράγοντες που κάποιοι από αυτούς είναι μεν γενετικά προσδιορισμένοι, ωστόσο η σοβαρότητα του προβλήματος επιβαρύνεται πάρα πολύ από την κακή συνήθεια των γονιών να κοιμίζουν το παιδί με το μπιμπερό.
Η εκτεταμένη καταστροφή των δοντιών στη περίπτωση αυτή δεν οφείλεται στο ίδιο το μπιμπερό, αλλά στην παρατεταμένη χρονικά παρουσία γάλακτος ή άλλων σακχαρούχων ροφημάτων στο στόμα. Το γάλα που μένει όλο το βράδυ στα στόμα του παιδιού διασπάται από τα μικρόβια του στόματος σε γαλακτόζη και γαλακτικό οξύ. Έτσι ξεκινά την εμφάνισή της η τερηδόνα. Η διαδικασία αυτή είναι ιδιαίτερα καταστροφική τη νύχτα μιας και η έκκριση του προστατευτικού για τα δόντια σάλιου είναι ιδιαίτερα μειωμένη σε σχέση με την ημέρα. Το ίδιο καταστροφική είναι και η χρήση σε μπιμπερό άλλων νηπιακών ροφημάτων με μεγάλες ποσότητες ζάχαρης καθώς και η κακή συνήθεια να ηρεμήσουμε ένα μωρό το βράδυ με τη χρήση της πιπίλας που είναι βουτηγμένη σε ζάχαρη ή μέλι.
Τι πρέπει να κάνουμε
• Αποφεύγουμε μετά τους 6 μήνες να δίνουμε το γάλα του μωρού με το μπουκάλι την ώρα του ύπνου. Η καλύτερη ώρα είναι αρκετά πριν τον ύπνο, όταν το μωρό είναι ακόμα ξύπνιο.
• Φροντίζουμε την στοματική υγιεινή του παιδιού από την βρεφική ακόμη ηλικία.
• Στην ηλικία των 2 ετών που το παιδί αρχίζει να πίνει γάλα εβαπορέ ή παστεριωμένο, του το δίνουμε χωρίς επιπλέον ζάχαρη ή άλλα πρόσθετα.
• Διακόπτουμε τη χρήση του μπουκαλιού όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτό μπορεί να γίνει περίπου στην ηλικία του ενός έτους όταν το παιδί μπορεί να κάθεται μόνο του για να μπορεί να χρησιμοποιήσει το ποτήρι με το ειδικό στόμιο. Από την ηλικία των δύο ετών και μετά μπορεί να πίνει από κανονικό ποτήρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου