Διάγνωση της περιοδοντίτιδας
Η ακριβής κλινική μέτρηση με την περιοδοντική μήλη των περιοδοντικών θυλάκων και του ύψους του οστού της γνάθου με ακρίβεια χιλιοστού είναι απολύτως απαραίτητη κατά τη διάγνωση της περιοδοντίτιδας.
Κλινική εξέταση
Η κλινική εξέταση στο οδοντιατρείο είναι ο μόνος τρόπος να εκτιμηθεί σωστά η κατάσταση των ούλων.
Η
αυτοεξέταση των ούλων, π.χ. στο σπίτι μπροστά σε έναν καθρέφτη, δεν
είναι επαρκής για μια σωστή εκτίμηση επειδή είναι αδύνατο να καθορίσει
κανείς μόνος του αν η συγκρατητική συσκευή του δοντιού έχει ήδη βλαφθεί
από φλεγμονή των ούλων. Δεν μπορεί επίσης να ανιχνεύσει κανείς μόνος του
την ύπαρξη περιοδοντικών θυλάκων.
Μόνο μια κατάλληλη κλινική εξέταση στο οδοντιατρείο με τη λεγόμενη περιοδοντική μήλη μπορεί να αποκαλύψει αν τα ούλα είναι υγιή, αν υπάρχει φλεγμονή (ουλίτιδα), ή αν υπάρχει προσβολή της συγκρατητικής συσκευής των δοντιών (περιοδοντίτιδα).
Βασική περιοδοντική εξέταση
Σε έναν πρώτο έλεγχο, ο οδοντίατρος μπορεί να κάνει τη βασική περιοδοντική εξέταση που παίρνει μόνο λίγα λεπτά.
Η βασική περιοδοντική εξέταση γίνεται για να εξακριβωθεί γρήγορα αν υπάρχουν καθόλου ουλικά προβλήματα. Είναι ένας απλός τρόπος για να ανιχνευθεί ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα.
Χρησιμοποιώντας μια περιοδοντική μήλη μετριέται το βάθος διείσδυσης στη γραμμή των ούλων απαλά και με ακρίβεια.
Μετά από αυτήν τη σύντομη εξέταση, επιπλέον εξετάσεις γίνονται μόνο αν υπάρχει ένδειξη βλάβης στους περιοδοντικούς ιστούς. Αυτές περιλαμβάνουν την εκτίμηση της περιοδοντικής κατάστασης και λήψη ακτινογραφιών.
Περιοδοντόγραμμα
Η ακριβής κλινική μέτρηση με την περιοδοντική μήλη των περιοδοντικών θυλάκων και του ύψους του οστού της γνάθου με ακρίβεια χιλιοστού είναι απολύτως απαραίτητη κατά τη διάγνωση της περιοδοντίτιδας.
Στην κλινική εξέταση με περιοδοντική μήλη, το βάθος διείσδυσης της μήλης στον περιοδοντικό θύλακο μετριέται σε μέχρι και έξι σημεία ανά δόντι με ακρίβεια χιλιοστού. Πιο ειδικά, μετριέται το μήκος ανάμεσα στη γραμμή των ούλων και το βάθος του θυλάκου. Αυτό ονομάζεται βάθος θυλάκου. Σε υγιείς περιοχές, το βάθος θυλάκου είναι 3 χιλιοστά το πολύ. Σε περιοχές με περιοδοντίτιδα , το βάθος θυλάκου μπορεί να είναι 4 χιλιοστά ή περισσότερο.
Επιπρόσθετα, στο περιοδοντόγραμμα, το ύψος του οστού της γνάθου (επίπεδο πρόσφυσης) καταγράφεται με ακρίβεια. Ένα περιοδοντόγραμμα είναι απολύτως απαραίτητο για τη διάγνωση και για το σχεδιασμό της θεραπείας. Το περιοδοντόγραμμα μπορεί να τυπωθεί δωρεάν, ον λάιν σε κάθε οδοντιατρείο και να ξαναχρησιμοποιηθεί: www.periodontalchart-online.com/gr.
Ακτινογραφικά ευρήματα
Οι μετρήσεις με την περιοδοντική μήλη μπορούν να ανιχνεύσουν σημεία της οδοντοφυΐας με μεγαλύτερα βάθη τα οποία χρειάζονται επιπλέον εκτίμηση με ακτινογραφίες.
Η διάγνωση της περιοδοντίτιδας μπορεί να επιβεβαιωθεί οριστικά μόνο με τις απαραίτητες ακτινογραφίες. Η επιλογή των απαραίτητων ακτινογραφιών για τη διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο μετά την κλινική εξέταση. Αυτό μπορεί να προλάβει υπερβολική έκθεση σε ακτινοβολία.
Στην απλούστερη περίπτωση, μια ακτινογραφική εξέταση αποτελείται από 2 εικόνες (ακτινογραφίες δήξεως πτερυγίου) και σε πιο περίπλοκες περιπτώσεις, έως και 14 ενδοστοματικές ακτινογραφίες ή μια πανοραμική ακτινογραφία. Οι εικόνες πρέπει να δείχνουν το οστό της γνάθου που περιβάλλει το δόντι και να κάνουν δυνατή την εκτίμηση του μεγέθους της απώλειας οστού.
Σε κάθε ακτινογραφία που γίνεται στο οδοντιατρείο, τα δόντια πρέπει να ελέγχονται και για τερηδόνα και για περιοδοντίτιδα.
Μικροβιολογικά τεστ
Σήμερα, μικροβιολογικές μέθοδοι δίνουν πρόσβαση σε πληροφορίες που ήταν αδύνατο να αποκτηθούν με τις συμβατικές μεθόδους ελέγχου.
Με τα σύγχρονα μικροβιολογικά τεστ, η σύσταση της πλάκας ελέγχεται για τα ακόλουθα βλαβερά είδη βακτηρίων:
- Prevotella intermedia
- Porphyromonas gingivalis
- Aggregatibacter actinomycetemcomitans
- Treponema denticola
Το κόστος αυτής της επιπλέον διαγνωστικής προσπάθειας δικαιολογείται αν οι πληροφορίες που αποκτώνται οδηγούν σε βελτιωμένη θεραπεία ή αν αχρείαστη θεραπεία μπορεί να αποφευχθεί.
Ταξινόμηση των περιοδοντικών νόσων
Η διάγνωση της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας βασίζεται σε διεθνώς αναγνωρισμένη ταξινόμηση των περιοδοντικών νόσων.
Το 1999, το πρώτο διεθνές συνέδριο για την ταξινόμηση της περιοδοντίτιδας έγινε στις ΗΠΑ. Η πιο σημαντική νέα παράμετρος σε σύγκριση με την ευρωπαϊκή ταξινόμηση του 1993 ήταν ότι οι τύποι της ασθένειας δεν ορίζονταν πια με βάση πρωταρχικά την ηλικία του ασθενή κατά τη στιγμή της διάγνωσης (π.χ. εφηβική και περιοδοντίτιδα ενηλίκων). Εισήχθησαν οι νέοι τύποι της χρόνιας και επιθετικής περιοδοντίτιδας καθώς για παράδειγμα κι η περιοδοντίτιδα που μπορεί να συσχετισθεί με συστηματικές παθήσεις.
Ωστόσο, η νέα ταξινόμηση από το 2018 δε διακρίνει πια ανάμεσα σε χρόνια και επιθετική περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντίτιδα τώρα περιγράφεται – σε εναρμόνιση με την ταξινόμηση του σακχαρώδη διαβήτη – χρησιμοποιώντας σταδιοποίηση και διαβάθμιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου