Όλοι γνωρίζουμε πως η μετά Covid-19 περίοδος φέρνει αλλαγές στην καθημερινότητά μας, κυρίως λόγω των κανόνων υγιεινής που πρέπει να ακολουθήσουμε. Φυσικά, αυτό αφορά και τις επισκέψεις μας στον οδοντίατρο αλλά και τις τακτικές που οφείλει αυτός να ακολουθήσει. Μια από αυτές είναι και η slow dentistry, δηλαδή η αργή οδοντιατρική, που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά δημοφιλής στους ιατρικούς επιστήμονες στο εξωτερικό.
Τι εννοούμε με τον όρο slow dentistry:
Eίναι η διαδικασία που δίνει τον χρόνο στον οδοντίατρο να κάνει την απαραίτητη προετοιμασία και να πάρει τις απαραίτητες προφυλάξεις μεταξύ δυο ραντεβού. Δηλαδή, να κάνει τη απολύμανση των εργαλειών του, των βοηθών του, του εαυτού του, του εξοπλισμού αλλά και των επιφανειών του οδοντιατρείου του. Μέχρι πρόσφατα αυτό έμοιαζε πολυτέλεια, ειδικά στο βωμό του κέρδους, σήμερα όμως ανάγεται σε απαραίτητη τακτική.
Οι λόγοι που την επιβάλλουν είναι:
Η προστασία του οδοντιάτρου:
Ένα πρόσφατο άρθρο στους New York Times έδειξε πώς οι οδοντίατροι συγκαταλέγονται μεταξύ των επαγγελματιών που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο να προσβληθούν από τον Covid-19, κυρίως λόγω της φύσης της δουλειάς τους.
Η προστασία του ασθενούς:
Ακόμα κι αν ο ίδιος ο οδοντίατρος δεν είναι φορέας, η επιφάνεια και ο εξοπλισμός που δεν έχει απολυμανθεί με επιμέλεια αρκεί να γίνει μολυσματικός παράγοντας για κάθε επισκέπτη του οδοντιατρείου ακόμα και συγγενή ασθενούς- ειδικά στις περιπτώσεις μικρών παιδιών.
Πως εφαρμόζεται η αργή οδοντιατρική:
Οι κανόνες είναι απλοί και καθορίζονται από το μέγεθος του ιατρείου ή της κλινικής, τον όγκο των επισκεπτών και το χρόνο που θέλει ο γιατρός ή οι βοηθοί του για να απολυμάνουν τον χώρο τους. Αντίστοιχα, και βάσει του χρόνου που απαιτεί η όποια επέμβαση και θεραπεία κάθε ασθενούς, θα πρέπει να ρυθμίζονται και τα επόμενα ραντεβού ώστε να αποτρέπεται ο συνωστισμός στην αίθουσα ή το χώρο αναμονής αλλά και να διευκολύνεται ο τακτικός καθαρισμός τους.
Η συζήτηση γύρω από το slow dentistry:
Σε επανειλημμένα συνέδρια του εξωτερικού έχει τονιστεί η σημασία της νέας αυτής τάσης για το παρόν αλλά και το μέλλον. Όμως, αντίστοιχα έχει τεθεί και το θέμα της επιβίωσης τωv οδοντιάτρων ή της συνεπαγόμενης αύξησης του κόστους των οδοντιατρικών υπηρεσιών. Για παράδειγμα, ένας γιατρός ο οποίος βλέπει 20 ασθενείς την ημέρα μπορεί να κρατήσει την αμοιβή του σε προσιτά επίπεδα για τον κόσμο. Τι θα γίνει όμως αν υιοθετήσει το slow dentistry και βλέπει μόνο 8, με την αμοιβή των οποίων πρέπει να ανταπεξέλθει στα λειτουργικά του έξοδα και το κόστος ζωής του;
Την απάντηση θα μας την δώσει το άμεσο μέλλον και ο βαθμός που οι ασθενείς θα αλλάξουν τον τρόπο αντίληψης σχετικά με την οδοντιατρική φροντίδα. Αν μετά την πανδημία στη χώρα μας, η αναζήτηση των φθηνών υπηρεσιών δώσει τη θέση της στην αναζήτηση των σωστών διαδικασιών, των εγκεκριμένων πρωτοκόλλων απολύμανσης και της αποτελεσματικής τους προστασίας από ιογενή μικρόβια και μικροοργανισμούς, η τάση του slow dentistry θα μπορέσει να συμβάλλει στην επιτυχία του στόχου για τον οποίο δημιουργήθηκε: Την κατοχύρωση και την υποστήριξη των οδοντιάτρων και των κλινικών που καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να προστατέψουν ότι πιο πολύτιμο έχουν: Την επιστήμη και τους ασθενείς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου